|
Wij
gedenken
Romain
Saerens, echtgenoot van Elise Rombouts - KWB wijkmeester
In
memoriam
Romain Saerens
Op vrijdag 25 november overleed onze goede vriend,
KWB’er Romain Saerens.
Romain was de laatste maanden wat op de sukkel met zijn gezondheid en hij had
het daar verdomd moeilijk mee
We kennen Romain als een heel gedreven man in alles wat hij deed. Als jonge man
was hij een zeer begaafd sportman. Vooral atletiek was zijn grote passie maar
ook als koordspeler bij het kaatsen was hij heel getalenteerd.
In de KWB is hij jarenlang betrokken geweest bij het bestuur. Vanuit de
sportgroep hielp hij vele sportinitiatieven organiseren, onder meer de
fietsrally’s.
In de jaren 70 kwam Romain in het bestuur als kassier. Regelmatig, trok hij aan
de alarmbel om te duiden dat we omzichtiger moesten omschieten met het KWB geld
en telkens was die bekommernis gegrond.
De laatste jaren was “de Memorial Ivo Van Damme” één van zijn meest
geliefde sportevenementen waarvoor hij steeds andere KWB’ers trachtte aan te
spreken om mee te gaan supporteren. Hij kende alle atleten met naam en met hun
beste prestaties. Hij wist alle wereldtijden en wereldrecords uit zijn hoofd.
Het was steeds een fantastische ervaring om met Romain als commentator naast jou
op de bank naar de Memorial te kijken.
Gedurende vele jaren bracht hij maandelijks de raken en kleine raken bij de
wijkmeesters die afwezig waren op de vergadering.
Romain vriend, jij betekende zeer veel voor de KWB. Doorheen je vrijwillige
inzet hebben we je echt leren waarderen.
Met deze willen we als KWB onze oprechte deelneming betuigen aan Elise, de
kinderen en kleinkinderen.
Bedankt Romain voor alles, je was een echte vriend.
Nieuwjaarsreceptie
Beste bezoeker aan de werkman,
De werkgroep, die instaat voor het KWB lokaal “de werkman” nodigt iedereen
van harte uit op hun nieuwjaarsreceptie. Welkom voor een hapje en een drankje op
zondag 8 januari 2006 van 10u
tot …!?
Opgelet: op zondag 1 januari 2006 zal de werkman éénmalig gesloten
zijn.
De beste wensen voor een voorspoedig 2006.
De mannen van de
werkman.
Dubbeltornooi
pingpong
Donderdag 29
december (opgelet de datum is niet 22 december zoals eerst gemeld,
maar wel 29 december) is er ons jaarlijks dubbeltornooi pingpong. Wie wenst deel te nemen
schrijft in tussen 20u15 en 20u25 in de sporthal. Nadien doen we de loting van
de ploegen en van de wedstrijden. Tot dan !
Opschudding
in de Werkman
Dinsdag de vijftiende zaten we 's avonds met zo'n dertien man rond de toog
toen we plots hevig gestommel hoorden. Een jonge dame kwam binnengestrompeld. In
paniek, houvast zoekend aan tafels en stoelen, wankelde ze tot midden in het
lokaal en viel daar plotseling neer...!
Onthutst sloegen wij allen het tafereel gade. Behalve Frank Vandenbroeck uit
Opwijk. Die veerde meteen recht. Liep kordaat
op de jonge vrouw toe na eerst de omgegooide tafel en stoel aan de kant
te hebben geschoven.
Hallo!", riep hij. "Hallo, mevrouw! Hoort u mij...?"
Ondertussen klapte hij telkens éénmaal luid in de handen.
"Mevrouw!", sprak hij vastberaden. "Wat is er gebeurd...?"
Toen ze daarop nog steeds niet reageerde, vroeg hij haar in zijn vinger te
knijpen of te knipperen met haar ogen. Maar dat bracht evenmin een reactie
teweeg. Ook niet als hij zachtjes op haar schouders drukte. Ze bleef
bewusteloos.
Daarom hief hij haar hoofd naar achteren door haar kin te liften met z'n wijs-
en middenvinger. Luisterend, kijkend en voelend stelde hij vast dat ze niet
ademde.
"Mijnheer!", gebood hij Jean. "Bel
een ziekenwagen! Zeg dat het om een volwassen vrouw gaat met
ademhalingsstilstand. Geef het adres door en kom dadelijk terug nadat je gebeld
hebt!"
Hijzelf maakte ondertussen voorzichtig haar bovenkleding los. Onder haar dunne
trainingspakje bleek ze warempel niets te dragen...! Allicht daardoor zag ze zo
bleek... want kou had ze het duidelijk ook.
Dus maakte Frank haar ademhalingswegen zo goed als mogelijk vrij door met z'n
vinger in haar mond te voelen of er niets in de keel stak. Waarna hij met twee
vingers het zwaardvormig uitsteeksel tussen de ribben zocht, zijn handen kruiste
en hartmassage begon toe te passen. Vijftien maal kort en krachtig. Vervolgens
twee beademingen. Dan na even rusten opnieuw vijftien maal drukken, twee
beademingen en zo verder tot vier reeksen de minuut hadden volgemaakt.
Toen ook dit niet hielp, herhaalde hij de procedure nogmaals.
Er was echter geen lievemoederen aan. En ook de hulpdiensten kwamen maar niet
opdagen. Dus moesten wij het maar met de uitleg stellen.
Wat had Frank immers zonet gedaan? Hij had de vijf regels van de EHBO concreet
toegepast op deze juffrouw. In de eerste plaats had hij gezorgd voor de eigen
veiligheid en die van het slachtoffer : onder andere door de obstakels uit de
weg te ruimen en ook niet over het slachtoffer heen te stappen. Daarna had hij
nagegaan wat er gebeurd was. Dit doet men door het te vragen aan omstanders of
aan het slachtoffer zelf wanneer de oorzaak niet duidelijk is. Bij een vermoeden
van wervelletsel onderneemt echter geen verdere actie : dan immobiliseert men
enkel het hoofd; met een kussen of eventueel door het op de eigen schoot te
leggen . Een derde stap is het slachtoffer gerust stellen en voor beschutting
zorgen. Ook als het slachtoffer bewusteloos is, moet men tegen hem/haar blijven
praten. Onder andere om vast te stellen of er nog bewustzijn en ademhaling is,
vraagt men om eenvoudige bevelen op te volgen zoals bijvoorbeeld knipperen met
de ogen. De vierde stap is dan het verwittigen van de hulpdiensten waarbij men
meldt of het om een volwassene of een kind gaat, welke verwondingen men heeft
vastgesteld en het adres. Wanneer men iemand opdraagt te bellen, moet men vooral
vragen om terug te komen. Zodat men er zeker van is dat het telefoontje is
gepleegd. Ondertussen kan men iemand die op een gevaarlijke plaats ligt (op een
drukke weg bijvoorbeeld) verleggen door hem met de Rautekgreep vast te grijpen.
De laatste handeling bestaat er dan in te gewonde persoon te reanimeren wanneer
men een hartstilstand vaststelt. Dit moet dan wel in verhouding tot de grootte
van het slachtoffer. Een baby geeft men slechts vijf in plaats van vijftien
drukken op de borst en maar één in plaats van twee beademingen, die eerder
neerkomen op kleine pufjes dan volle ademteugen.
Als je op al deze punten let, komt het vaak goed met het slachtoffer, verklaarde
Frank. Want zó eenvoudig kan het soms zijn om iemand van een anders gewisse
dood te redden. Daarvan kan het immers afhangen : of je dadelijk de nodige en
juiste handelingen stelt.
Vervolgens legde hij uit hoe je best een verband aanbracht, hoe je iemand moest
beademen en hartmassage toedienen. De halfnaakte vrouw lag daar immers toch nog
steeds. Dus mocht ieder om beurt dit eens beproeven. Al hadden sommigen
duidelijk meer oog voor de fraai op- en neerwelvende boezem dan voor de
gevoelloze lippen.
Na tenslotte nog wat meer verduidelijkingen over de werkwijze bij brandwonden,
neusbloedingen, verstuikingen, breuken en voedselvergiftigingen of
verslikkingen, mocht de hevigste onder ons nog een opzwepend dansje plaatsen met
de zwierige dame. Waarna ze opnieuw de koffer mocht induiken (Konden we dat ook
maar met die van ons doen..., hoorden we hier en daar mismoedig verzuchten!)
Haar benen werden weer over de borsten en schouders gegooid en perfect in de
valies gepast!
Dr M. Ambulancier
Wetenswaardigheidjes:
http://www.redcross.be/nl/help
·
Iemand
die bewusteloos is, maar nog ademt en hartslag heeft, moet men niet beademen,
noch masseren. Enkel in veilige houding leggen : de stabiele zijlig. De dichtst
bijzijnde arm in een hoek van negentig graden. De verste arm over de borst met
de handrug tegen de kaak. Het verste been met de andere hand in de knieholte
plooien en overkantelen tot een hoek van negentig graden. Het hoofd
met de mond naar beneden om het eventuele braken te vergemakkelijken.
·
Om
iemand gemakkelijk te verleggen, legt men eerst de benen samen, dan de armen
naast het lichaam. Men tilt het hoofd lichtjes op. Legt één arm van het
slachtoffer over de borst en neemt die vanachter de persoon vast bij de pols en
de elleboog (dit is de Rautekgreep). Zó
heft en versleept men hem of haar.
·
Bij
neusbloedingen mag men zeker niet snuiten. Men buigt lichtjes voorover
(leeshouding) en knijpt de neusvleugels met twee vingers toe gedurende tien
minuten. Als het bloeden dan nog niet stopt, nogmaals tien minuten. Helpt dit
nog niet dan moet men er een dokter bijhalen.
·
Bij
verstikking de ICE-regel toepassen. I van immobilisatie, C van compressie
(lichte druk uitoefenen, ook bijvoorbeeld door de schoen aan te laten) en E van
elevatie (omhoogheffen om te ontzinken).
·
Brandwonden
worden als levensbedreigend beschouwd van zodra ze meer dan twintig procent van
het lichaam beslaan : dan gaat er te weinig bloed naar het hart en de longen.
Ook wanneer de brandwonden zich in het gelaat of op de handen bevinden worden
die automatisch als levensbedreigend aanschouwd. In elk geval moet men
onmiddellijk koud water op de wonde laten lopen gedurende tenminste vijftien
minuten; maar niet rechtstreeks. Bijvoorbeeld water in een bakje of zijdelings
vanuit een douchekop. Tenslotte kan men de wonde ook nog afdekken om er geen
lucht aan te laten komen. Doch onder andere bij vingers moet men het verband zo
aanbrengen dat de afzonderlijke vingers niet aan mekaar kunnen klitten : dus het
verband kruiselings over en onder elke vinger schuiven.
·
Breuken
moet men enkel immobiliseren en eventueel spalken. Maar van open breuken blijft
men best af.
·
Bloedingen
bindt men af, maar het glas of ander voorwerp in de wonde laat men zitten. Op de
wonde legt men enkel proper gaas. Een inwendige of veruitwendigde bloeding
stelpt men niet. Dan belt men meteen de hulpdiensten.
·
Bij
voedselvergiftiging belt men onverwijld het antigifcentrum : 070 344 344
·
Bij
verslikkingen klopt men tot vijf maal tussen de schouderbladen. Als ook dat niet
helpt, grijpt men de persoon langs achteren vast onder de ribben, tussen de
navel en het middenrif en rukt hard naar achter en boven. (Dit evenwel niet bij
zwaarlijvige mensen of zwangere vrouwen!)
Verslag
van de wijkmeestersvergadering van 04 november ’05
Hans
heette de 26 aanwezige wijkmeesters welkom en gaf meteen het woord aan Hedwig,
die heel fier Tilly Stuckens mocht voorstellen. Zij was gevraagd om een
bezinning te houden over “iemand
verliezen in je leven”. Tilly
gaf een schitterende uitéénzetting, het werd ontroerend stil in het
KWB-lokaal. We proberen je in dit verslag wat deelgenoot te maken van Tilly’s
verhaal
Allerheiligen, Allerzielen;
tijd van bezinning over de vergankelijkheid van ons bestaan, over leven en
dood.
Een mensenleven zit vol rijkdommen die we verwerven, en ook kunnen kwijtspelen.
Vooral voor materiële rijkdom zoals je eigen huis, een auto, reizen hobby’s
sparen we een heel leven lang. Het leven zelf is het grootste geschenk, maar het
is tevens het meest kwetsbare.
Een ander groot geschenk is de liefde; namelijk. de warmte van de
aanwezigheid van een andere mens; je partner, je kinderen, ouders, broers,
zussen, vrienden, buren Zij behoren tot de grootste cadeaus die we in het leven
kunnen krijgen. Maar het is ook weer zo een kwetsbaar geschenk want ook de
geliefde mens kunnen we kwijtspelen door overlijden, door scheiding, door
vervreemding!
Voortdurend lijden we verlies en dat doet pijn. Bij een overlijden zou je je
liefste als het ware willen tegenhouden. Zou je hem of haar terug roepen, gaan
zoeken, gaan terughalen om weer bij jou te zijn.
Verscheurend is het verlies van een kind: dat beginnend leven waar je aan
meegewerkt hebt; de ontluiking van een kind; het wonder van de eerste glimlach,
de eerste woordjes, stapjes; het mirakel van het ontstaan en de groei van een
kind. Dat mirakel moeten afstaan dat is verschrikkelijk.
De Nederlandse schrijver Thomése heeft daarover een onvergetelijk boekje
geschreven: Schaduwkind. Hij en zijn vrouw verloren hun baby dochtertje: één van de hoofdstukjes
gaat over paniek
De
geur van schone lakens, het
slaapkamerraam open
Een
nieuwe dag
Het
zonlicht dat binnenvalt en haar
nergens
terugvindt.
Ook je ouders verliezen betekent een breuk in je
leven; zij die aan jouw oorsprong lagen verdwijnen; er wordt iets overgesneden,
je wordt zelf de oudere generatie; je bent niemands kind meer.
Ander verlies dat met menselijke nabijheid te maken heeft kan door een
scheiding worden veroorzaakt. We kennen wel mensen in familie en
vriendenkring die zich er hebben moeten doorworstelden. Het is een andere soort
pijn. Als je een dode betreurt, krijg je medeleven. Bij een scheiding weten
mensen niet goed hoe zich tegenover jou te houden. De mens met wie je verliefd
en wel aan een nieuw leven begonnen bent, een mens die je in je leven hebt
toegelaten en wiens leven jij bent mogen binnentreden. De mens met wie je
wellicht kinderen hebt gekregen, met wie je zoveel gedeeld hebt, die mens ben je
verloren. Die mens leeft nog; maar niet meer samen met jou. Er is allicht ruzie
geweest, bitterheid, kwaadheid, vertrouwen is omgeslagen in wantrouwen,
blijdschap in verdriet, liefde in onverschilligheid of zelfs haat. De
schuldvraag wordt over en weer gekaatst. Maar al ben je overtuigd van je eigen
gelijk, al had je alle excuses om uit je relatie te stappen, het einde van die
relatie is een grootverlies.
Ook het weggaan van kinderen kan moeilijk zijn. Als het gaat om het zich
losmaken van de kinderen, de normale gang van zaken, dan is het niet echt een
verlies. Het is wel een soort afscheid. Dat wordt het pas als de kinderen van je
vervreemden, als er ruzies ontstaan die niet meer bijgelegd geraken. Ook hier
hoor je vaak van de ouders dat het de schuld van het kind is, en hoor je het
kind zeggen dat de fout bij de ouders ligt. Maar net als bij een echtscheiding,
komt het voor beide partijen neer op een groot verlies.
Er zijn nog veel andere voorbeelden. Je gezondheid verliezen, je levensmoed
kwijtspelen, ontslagen worden op je werk enz.
En dan die laatste fase van je leven: je wordt oud, je bent alleen.
Dit een somber beeld waar niemand graag bij stilstaat. Het is voor veel mensen
echter een bittere realiteit. Het loont dus de moeite om daar iets aan te
doen.
We kennen allemaal mensen die gebukt gaan onder verlies. Mensen die nauwelijks
over iets anders kunnen praten dan over hun tegenslagen, hun kwalen, hun
ziektes.
Met praten over je miseries is niets mis. Medeleven geven en krijgen, dat hoort
bij de naastenliefde die wij als gelovige mensen ook belijden.
Mag je verwachten voortdurend mensen te vinden die bereid zijn om te luisteren
naar jouw trieste verhalen?Neen want dan wordt je een zeurpiet, dan verlies je
niet alleen je gezondheid, je mobiliteit, maar ook de vriendschap van de mensen
rond jou. Die mens is de grote verliezer. Hij/zij is alles kwijt.
Wat is daar tegen te doen?.
Zou het niet zo zijn dat we best beginnen met de realiteit
onder ogen te zien. Het is mogelijk dat we ooit, als oude of zieke mens die
misschien op geen vertrouwde personen kan terugvallen, afhankelijk worden van
verzorgend personeel, dat vast goed zijn best doet maar meestal weinig tijd
heeft. Het is geen prettig vooruitzicht. Maar dat we onszelf kunnen opvoeden om
met verlies te leven is misschien noodzakelijk. Opvoeden tot een soort van
zelfredzaamheid. Zo goed mogelijk je plan te leren trekken. Niet alleen met je
buitenkant, maar ook met je binnenkant. Niet alleen met je handen en je
verstand. maar ook met je gemoed, met je ziel. Je bent een unieke mens, een
individu omringd door andere mensen.Maar wezenlijk heb je alleen jezelf. In
laatste instantie moet je op jezelf terugvallen. Wie eerlijk is met zichzelf,
weet dat.
Daarvoor moeten we leren verliezen. Moeten we ons bij elk verlies oefenen om er
boven uit te groeien. Dat kan door te leren loslaten.
Ons niet vast klampen aan wat niet meer vast te houden is. Afscheid kunnen nemen
en dat is iets wat we alleen zullen moeten doen. Vrienden, je vrouw, je man
kunnen je misschien helpen. Maar de uiteindelijke stap moeten we alleen zetten.
Om dat te kunnen – zonder aan het verlies ten onder te gaan – moeten
we de spieren van onze ziel trainen. We moeten de innerlijke mens in ons voeden,
rijk maken. Een voorraad van geestelijke kracht aanleggen., zodat we in tijden
van grote eenzaamheid en verlies, uit die voorraad kunnen putten.
Hoé je zo’n
voorraad moet aanleggen?
We moeten leren stilstaan bij de goede dingen van het leven
en ze koesteren, er dankbaar en gelukkig om zijn. Stilstaan bij het goede en
mooie in je leven. Er kracht uit putten, de kracht om de spieren van je ziel te
voeden.
En als ik aan de mooie dingen in ons leven denk, gaat dat niet alleen om de top
belevenissen, de mega-momenten zoals bijvoorbeeld je trouwdag, de geboorte van
je kind… neen denk dan vooral aan de kleine dingen. Iets moois dat je op je
weg ziet een bloem, een vlucht vogels, een lachend kind of de vriendelijke groet
van iemand onderweg of de hartelijk gemeende schouderklop die je van iemand
krijgt. Schijnbaar vluchtige belevenissen. Maar dat hoeven ze niet te zijn. Laat
ze niet vluchtig voorbijgaan, maar blijf er bij stilstaan, koester ze, prent ze
in je ziel, denk er aan terug straks, morgen, volgende week. Maak er de
voedingsstoffen van je hart en je ziel mee.!
Er werden nog een aantal praktische punten besproken ter voorbereiding van het
jaarfeest. De voorbije werd op een drafje besproken. De activiteiten voor de
maand november en december werden voorbereid en met het familienieuws werd deze
inhoudelijk zeer sterke vergadering gesloten. Er werd nog nagebabbeld over de
inleiding van Tilly.
Norbert
Moezelreis
29-30 april en 1mei 2006
De
laatste voorbereidingen zijn getroffen, de nodige afspraken gemaakt en we zijn
blij dat we jullie, laat het ons hopen, een toffe, ietwat rustige Moezelreis
kunnen aanbieden. En toch, we kunnen het niet laten, hebben we er hier en daar
wat cultureels ingepast maar de natuur is daar zo wondermooi dat wandelen een
must is! Dus ziehier ons programma :
Zaterdag 29
april 2006
Vertrek
stipt aan de sporthal van Merchtem om 7u.
Koffie en plaspauze in een wegrestaurant in Luxemburg.
We rijden door tot in Bernkastel: aankomst rond 11u30.
Vrij tot 14 u om iets te eten, een terrasje, kuieren langs de Moezel of wat te
winkelen.
Wandeling door de wijnvelden naar Graach.
Wijnproef (6 verschillende soorten) bij de familie Christmann-Thanisch
(Hans-Joseph).
Om 18u aankomst in ons hotel en avondeten.
Bottler, Hauptstrasse 29 54472 Veldenz tel:
0 65 34 /282
Zondag 30 april
2006
Ontbijtbuffet.
In de voormiddag maken we een geleid bezoek aan de bibliotheek in
Bernkastel-Kues.Vrij tot 14u30 in Bernkastel om wat te eten, de terrassen of …
Daarna keuzemogelijkheid:
¨
Of
wandeling naar de ruïne van het kasteel en terug langs de waterval.
¨
Of met
een busje(daar te betalen) tot aan de ruïne van het kasteel en te voet naar
beneden langs de waterval.
¨
Of vrij
in Bernkastel
Avondeten: bij Goswin Kranz te Brauneberg nadien terug naar ons hotel te
Veldenz.
Maandag
1 mei 2006
Ontbijtbuffet.
Inladen en vertrek via Manderscheid (burchten die we vanuit de bus bekijken)
naar Brockscheid waar we een geleid bezoek brengen aan de klokkengieterij.
We nemen hier ook het middagmaal (in de prijs begrepen) keuze tussen vis
of vlees.
Daarna vatten we de terugreis aan via Daun en Luik (rust en
plaspauze in Barchon – wegrestaurant) en terug thuis rond 18u30.(dit is echt
moeilijk op voorhand te plannen maar dat is toch wel het streefdoel).
Onze
prijs met 48 deelnemers: per persoon 125 euro.
Indien minder deelnemers kan de kostprijs een beetje worden aangepast.
Inbegrepen
in de prijs:
De
busreis, half pension in hotelformule alle kamers met douche en toilet, geleid
bezoek aan de bibliotheek en aan de klokkengieterij; de wijnproef, het
middagmaal in Brockscheid de laatste dag en de fooi aan de chauffeur van de bus.
Inschrijven:
Naam,
adres, telefoon+ de keuze of je maandag 1 mei vis of vlees wilt eten vermelden
op een kaartje (of doorsturen via E-mail kemels.nerinckx@skynet.be) en bezorgen
aan Norbert of Greet Kemels-Nerinckx, Wolvertemsesteenweg 102 en meteen betalen
van de deelnameprijs dus 125 € per persoon op rekening nr. 833-5347094-33 met
vermelding Moeselreis (alleen na het doorgeven van alle info en het betalen van
de deelnameprijs ben je ingeschreven). Alleen telefoneren om je vlug in te
schrijven is niet geldig.
Jean;
Greet en Norbert
KWB
– KAV Kerststallentocht
Midden
in de nacht,
schrijven de Evangelisten,
staat er een ster boven een stal.
Een hut, het verblijf bij uitstek
voor wie niet meetelt
en geen aanspraak kan maken
op enig recht.
Er was namelijk
‘geen plaats in de herberg’.
Herders
op zoek naar onszelf,in de stilte van de nacht. Stilstaan bij wat ons als
gelovigen bindt.
Houvast zoekend!
Dromend van en werkend aan vrede op deze wereld.
Als
herders trekken we met KAV-KWB op Kerststallentocht.
Maandag 26 december om 19 uur.
Parochieplein Merchtem.
Graag
nodigen we groot en klein uit op deze familiale tocht. (Buggy’s en rolwagens
kunnen gerust mee).
Wij blijven stilstaan bij enkele kerststallen met een mijmering, een gedicht,
een lied, een tekst, een verhaal, …
DRIEKONINGEN
MET KAV en KWB
Zaterdag 7 januari
2006
beginuur: 14u30 in zaal Vijverdal
•
einduur: 17u45 met aansluitend kinderviering in de
kerk om 18u.
•
We gaan in kleine groepjes, onder begeleiding van
onze ouders en muzikanten, zingen aan de huizen.
•
Na het zingen is er warme chocomelk, koffie en
driekoningentaart (met boon).
•
We komen reeds verkleed en geschminkt aan.
We
zingen ten voordele van een goed doel.
Schaatsen
In
de kerstvakantie - op vrijdag 30 december -
trekken we traditiegetrouw met de ganse KAV-KWB
familie naar de schaatsbaan te Liedekerke.
De prijs
Kinderen
jonger dan 6 jaar
€ 1,20 (inkom en schaatsen inbegrepen)
Kinderen tussen 6 en 14 jaar
€ 3,20 (inkom en schaatsen inbegrepen)
+ 14 jaar
€ 3,50 (inkom en schaatsen inbegrepen)
Bijdrage voor de bus per
deelnemer € 1 .
Het zou gemakkelijk zijn indien je gepast geld kon meebrengen per gezin
Niet vergeten: handschoenen (verplicht), een extra paar
kousen, eventueel je eigen schaatsen
(€ - 1,30 op hogervermelde prijs).
Voor
de veiligheid vertrekken we op de
parking van de sporthal-school, Dendermondestraat. om 18u (Terug in Merchtem
rond 22.30u).
Cultuurquiz
Al
wie iets weet van iets (al is het van aids) mag gerust de KWB-ploeg komen
versterken op :
Zondag 15 januari 2006
in de Gemeentelijke fuifzaal
Zondag 29 januari 2006
in de parochiezaal van Peizegem
Zondag 12 februari 2006
in de Gemeentelijke fuifzaal
Wist
je?!
·
Dat KWB’er Jozef Ringoot de trotse grootvader en peter werd van
kleinzoon TOM.
·
Dat heel wat KWB’ers een beetje op de sukkel zijn met hun gezondheid.
We wensen hen spoedige beterschap.
EHBO
·
Dat Jean vond dat aan de droge keel ook heel dringend iets moest gedaan
worden.
·
Dat een draagverband aanbrengen voor iemand met een sleutelbeenbreuk voor
geen problemen zorgde bij de aanwezigen.
·
Dat Pol voor een zeer goede spreker zorgde.
·
Dat het in de praktijk niet altijd even gemakkelijk is zijn evennaaste
bij te staan.
·
Dat we eerst goed moeten nadenken alvorens de barmhartige samaritaan te
spelen want het zou best eens kunnen dat je met al je goede intenties het
slachtoffer beter niet helpt.
Kaartkampioenschap
Verslag
18 november 2005
·
Op de tweede avond van het 20e kaartkampioenschap
kwamen 48 spelers een kaartje leggen.
·
Luc Vrijders werd de kampioen van de avond met 114 punten.
·
Victor heeft een miserie op tafel op troef gewonnen, en er stonden
veel supporters naar te kijken.
·
Pol, Hugo en Jos R. hebben lekkere pannenkoeken
gebakken en Jos D., Flor, Freddy en Francis zorgden voor de droge kelen, dank
aan al deze helpers.
·
De derde kaartavond gaat door op vrijdag 13 januari 2006 om 20u15. Tot
dan.
Pandoeravond
& cursus ‘pandoeren in de praktijk’
Vrijdag 23 december om 20 uur in het
KWB-lokaal : kaartavond.
Vooral pandoeren wordt de hoofdbrok.
Wie dit spelletje niet kent krijgt professionele help.
Dubbel of enkel spel, het speelt geen rol.
Iedereen die wil krijgt een cursus pandoeren in de paktijk.
Een aanrader!
Aanrader
Wist je dat KWB Peizegem op zaterdag 17 december
2005 vanaf 14u30 hun 4e kinderkermis organiseert in zaal Libanon en
op de speelplaats van de school “Ten Bos”. Het is een indoor kermis met
zelfgemaakte attracties en animatie zowel voor kinderen als voor hun ouders.
Inkom : KWB’er 5 euro –
Niet KWB’er 7 euro.
Inclusief een consumptie + pakje friet.
Info bij Johan Van Sande 0476/543.950 – johanybimmo.be.
Sport
Voetbal :
MZVC:
donderdag 01/12 om 19.45u : KWB –Orga Boys
donderdag 15/12 om 22.00u : KWB – Binnewerk 2
donderdag 29/12 om 19.45u : KWB- Milacvrienden
Volleybal
zondag 04/12 om
10.00u : Herzele - Merchtem
zaterdag
10/12 om 18.00u : Merchtem- Denderhoutem
Pingpong :
. wanneer
? elke donderdagavond vanaf 20.30u tot 22.00u
waar
? sporthal Merchtem, in de kleine zaal .
Petanque :
woensdag 07/12 om 20.00u : KWB Merchtem – De wippertjes
21.00u : KWB Merchtem – De Blockskens
woensdag 14/12 om 20.00u : KWB Merchtem – Looze vissers
woensdag 21/12 om 21.00u : KWB
Merchtem – Kort tegen
home:
www.kwbmerchtem.be
|
